Alledaags

Gewoontedier

Ik weet niet zeker of het routines zijn, een alledaags ritme, of toch een beetje dwangmatig gedrag? Maar dat klinkt weer zo dramatisch. En onvriendelijk ook. Toch valt het me de laatste tijd op dat er dingen in mijn hoofd zitten die ‘moeten’ gebeuren. Soms op een bepaalde manier of een vaste dag of vast moment. Het geeft een soort structuur aan de dag, maar is door het tikkeltje dwangmatige, ook best vermoeiend. Helaas niet alleen voor mezelf maar ook voor de lieverds om mij heen. Ik doe mijn best wat losser te zijn en geen control freak, maar wat is dat lastig!

Zo moet er altijd een soort basisvoorraad in huis zijn. Ik haat het namelijk om mis te grijpen. Maar die basisvoorraad begint wel een beetje uit de hand te lopen. Toiletpapier, brood en tandpasta is nog wel te verkopen aan mijn lief. Maar waarom wij een halve supermarktvoorraad aan proviand nodig hebben is natuurlijk overdreven. De voorraad dient minimaal wekelijks te worden aangevuld en het liefst op vrijdag. Als vrijdag niet lukt bekruipt me een soort onrust. Belachelijk natuurlijk want met vier supermarkten binnen een straal van 500 meter (die tot ’s avonds laat open zijn) kan ons niets gebeuren. Ondanks dat, blijf ik me gedragen alsof we morgen insneeuwen en drie weken de deur niet uit kunnen.

In mijn alledaagse ritme zitten meer dwangmatige dingen. Nooit de deur uit gaan als het huis niet is opgeruimd bijvoorbeeld. Er mag geen afwas op het aanrecht staan en liever heb ik er ook geen kruimels op. Of bijvoorbeeld eerst je linker sok aandoen en daarna pas je rechter. En eerst je linkerschoen. Waarom doe je dat? Doen anderen dit soort dingen ook? Standaard één broodje eten met één kop koffie voordat ik naar mijn werk vertrek. Altijd 3 sneetjes brood meenemen. Waarom niet een keer afwisselen met kwark of een broodje kopen in het lekkere bedrijfsrestaurant? In het weekend ontbijt ik niet (tenzij we weg moeten) maar drink ik wel heel veel koffie in de ochtend. Omdat we door de weeks geen tijd hebben voor een gezamenlijke lunch, wil ik in het weekend met mijn gezin eten. Het liefst rond twaalf uur. Dus als er onverwachts bezoek komt om half twaalf, dan moet ik schakelen. Het liefst wil ik dat ze dan mee eten, want afwijken van het tijdstip, dat vind ik lastig. In het weekend moet de dweil door het huis, de wasmand leeg en moet ik ook nog schrijven. Door de weeks ben ik meestal te druk of is het zo laat dat ik geen zin meer heb. Maar als er geen tijd is of het loopt anders, dan raak ik een makkelijk geïrriteerd.

Door wekelijks te willen schrijven op deze site, leg ik mezelf ook een beetje druk op. Er moet dan namelijk wel wat klaarliggen, op de digitale plank. En omdat ik zelf in het weekend iets meer tijd heb om wat te lezen, vind ik het ook voor de lezers leuk om iets op zaterdag en zondag te plaatsen. En dan het liefst iets nieuws op een moment dat je net wakker bent; rond tien uur in de ochtend. Nou is het groepje mensen dat meeleest niet zo heel groot, maar ik wil natuurlijk wel een beetje vasthouden aan dit patroon. Op tijd uit de veren dus in het weekend! Als ik op zaterdagmorgen een nieuw verhaaltje heb geplaatst, stuur ik een mail erachteraan voor de mensen die zich geabonneerd hebben. Daarin geef ik aan of er dat weekend één of twee verhalen verschijnen en kun je doorlinken naar het nieuwe verhaal. Zondag kun je zelf kijken in de ochtend. Ik kan wel leuk aankondigen dat er zaterdag én zondag een nieuw verhaal is maar dan ik kan ze niet gelijktijdig plaatsen op zaterdag. Dan is het zondag namelijk geen nieuw verhaal meer. Als ik ze op vrijdag al plaats, leest iemand het misschien al op vrijdag waardoor de tekst in de mail van zaterdag ook nergens op slaat.

Maar soms slaap ik uit in het weekend,  ben ik druk, of moeten we heel vroeg in de ochtend weg voor een afspraak. Maar in mijn hoofd gilt dan een dwingeland die stampvoetend roept “Je moet je verhaal nog plaatsen!” De digitale techniek staat voor niets zou je zeggen. Vooraf iets instellen zou toch een optie zijn? Ik heb me door de website geploeterd waarmee ik de verhalen publiceer. Heb inderdaad gevonden hoe ik vooraf iets kan instellen waardoor, dat wat ik heb klaargezet, automatisch wordt gepubliceerd op het door mij aangegeven tijdstip. Maar die site heeft een ander tijdspad dan de Nederlandse klok. Als ik instel dat het verhaal op zaterdagmorgen om tien uur de lucht in moet, dan verschijnt het op vrijdagmorgen om vier uur in de nacht. Of zoiets. En toen kwam er een soort kortsluiting in mijn hoofd. Ik snap niet hoe ik dit kan omrekenen of anders kan inrichten. Maar het gevolg is dus dat ik elk weekend van mezelf op tijd achter mijn laptop moet zitten.

Een ander stemmetje in mijn hoofd (en mijn lief trouwens ook) vraagt zich af waar ik mee bezig ben. Hoezo ‘moet’ het gebeuren? Het is toch een hobby en geen aangenomen werk? Slaap uit zolang je wil, ga op pad en plaats iets leuks wanneer je wil. Doe ff normaal Tan! Heel stoer probeerde ik dat een tijdje geleden. Toen belde mijn moeder aan het eind van de ochtend; “Ik dacht, ik bel je even, er staat nog geen verhaal op je site! Kijk ik verkeerd? Gaat er iets mis of ben je het vergeten?” Het vasthouden aan vaste gewoontes en gebruiken en daar niet van afwijken. We lijken op elkaar. Ik hoor net van mijn lief dat de insteloptie er wel is op de website, maar dat hiervoor maandelijks betaald moet worden. Stom zeg.