Neerlands grootste grootgrutter heeft de Moestuintjesactie weer uit de mottenballen gehaald. Oh nee, pardon, dit keer heette het ‘Moestuinmaatjes’ omdat je setjes van twee kreeg. Omdat ik altijd naar onze buurtsupers ga, kom ik nooit bij Appie. Tegen de tijd dat ik erachter kwam, was de actie dus al afgelopen. Heel jammer, want ik lees dat ik veel gemist heb.
Pluksla en klaproos bijvoorbeeld. Gelukkig heb ik net sla gehaald voor op de hamburgers en in de shoarmabroodjes en laat ik nou ook van de week klaprozen hebben gezaaid! Met dit verlies kan ik dealen. Spinazie en koriander ben ik gelukkig niet gek op, dat scheelt. Palmkool en inkarnaatklaver?? Ik lees dat deze laatste een schuilplek vormt voor loopkevers. Beter dat mijn gezin dat bespaard is gebleven. Ondanks dat die kevers de larven eten van de koolvlieg (die je palmkool opeet), hadden zij er, door het zien van die beestjes geen hap van genomen. Nou ben ik best een gevarieerde eter, maar heb echt nog nooit van palmkool gehoord.
De sperzieboon met wilde marjolein, die had ik graag willen hebben. Ben gek op sperziebonen en de twee Marjoleinen die ik ken zijn niet wild. In elk geval nooit waar ik bij ben. Ik lees dat je wilde marjolein kunt eten en er roze bloemen in verschijnen, waar bijen en hommels op afkomen. Wat dus weer fijn is voor de bestuiving van je sperzieboon. Hoe goed gevonden! Ondanks dat ons kind dit jaar zestien wordt, rent hij nog steeds gillend weg als hij een bij of hommel ziet. (Die laatste noemen we trouwens nog steeds ‘hobbels’, want het was zo leuk dat hij dat vroeger zei.) Misschien dus maar beter dat ook deze set aan mijn neus voorbij is gegaan.
Rucola en salie schijnt een must te zijn, qua combinatie. Omdat de salie de aardvlooien op afstand houdt. Aardvlooien? Wortel en bieslook gaat goed samen omdat bieslook (met zijn geur) de wortel beschermt tegen de wortelvlieg. Het juffertje in het groen kun je maar beter naast pompoen zetten, omdat ze grote groepen hommels lokt. Die bestuiven je pompoen dan weer, maar alleen als dit stuifmeel van de mannelijke naar de vrouwelijke bloem gebracht worden. Jeetje wat een info allemaal! Toch eens Googelen hoe dat juffertje eruit ziet, want die naam vind ik geweldig. Echt een bloempje waar Annie M.G. een versje op zou maken.
Toen ons kind nog een spruitje was, en mijn toenmalige collega’s geen interesse hadden in de Moestuintjes, heb ik er vele gekregen. Ik wilde hem bijbrengen dat komkommer en sla niet in de supermarkt gemaakt wordt. Toen ik druk in de weer was met bakjes en prut informeerde hij wanneer de boel dan klaar was om te eten. Geduldig legde ik uit dat we eerst moesten zaaien, elke dag een beetje water moesten geven en dat we de plantjes dan in de tuin zouden zetten om verder te groeien. Voor zover het al aanwezig was, was de belangstelling direct verdwenen. Waarom gingen we dit doen als de winkel vlakbij was? Oké, omdat mama het zelf ook gewoon leuk vindt!
Van de ongeveer tien verschillende zaadjes kwamen degene die ik het minst lekker vindt het eerst op; de radijs. Net toen ik de moed begon op te geven piepten daar ook een paar slablaadjes de prut uit en er kwam iets dat een sperzieboon moest worden. Er kwamen ook courgettes en worteltjes. Met sommige zaadjes gebeurde niets. Vol overgave had ik de bakjes bij het keukenraam in de zon gezet en hield de bevochtiging scherp in de gaten. Zodra het kon verplaatste ik de boel naar buiten.
Aan het eind van de zomer hadden we vier sperziebonen, radijsjes die niemand lekker vond, een paar kronkelige worteltjes (omdat ik niet wist dat je die verder uit elkaar moest zetten) en acht courgettes zo groot als een anderhalve literfles cola. De zonnebloemen en de krop sla maakten veel goed. Want jawel; ik had echt een lief kropje. Apetrots heb ik op een avond de sla naar de keuken gehaald om er een avondmaal van te maken.
Net toen ik iets uit de koelkast haalde, zag ik in mijn ooghoek iets dat eerder niet op het aanrecht aanwezig was; een duimdikke naaktslak! Oh bah! Het is natuurlijk chique om te zeggen dat ik hem naar buiten heb gegooid. Maar het zou best kunnen dat ik hem vermoord heb, sorry, ik weet het echt niet meer. Het moest namelijk zo snel mogelijk gebeuren, want niemand mocht dit weten. Toen we aan tafel zaten en genoten van de gebakken aardappeltjes, presenteerde ik trots de door mijzelf gekweekte sla. Bij elke hap die ik in mijn mond deed, keek ik eerst heel goed of ik niets zag bewegen. Als ik er iets over gezegd zou hebben, hadden mijn gezinsleden subiet de borden van zich af geschoven. Elke oogst was kansloos als ze nu gehoord hadden over koolvliegen, larven, aardvlooien en wortelvliegen.