Er moest ruimte op het erf gemaakt worden om spullen te stallen die tijdelijk uit de loods kwamen. Mijn lief maakte van de gelegenheid gebruik om de waslijnen weg te halen. Het ooit door haar getimmerde gevaarte was haar al langer een doorn in het oog. Nee, hij was inderdaad niet heel mooi meer maar voldeed nog prima. De twee staande palen in T-model hadden zes lijnen en in het midden nog twee lagere. Superfijn want er gingen makkelijk twee wassen aan.
Ik was geïrriteerd en baalde dat ie weg was. Niets is fijner dan op een zonnige ochtend je frisse wasje buiten droog te laten wapperen. Je dekbedovertrek dezelfde avond weer knisperend en lekker ruikend op je bed, zalig. Daarbij vond ik hem ook lekker nostalgisch. Hij stond in een hoekje (dus niet in de weg) en er was een haakje aan gemonteerd om de knijperemmer aan te hangen. Nu ligt ie in stukken bij de gemeentereiniging en hangt onze was aan een piepklein rekje in het trapgat. Het droogt langzaam en je huis wordt er stoffig van. Mijn lief is klaar met eindeloze klussen en wil geen nieuwe meer bouwen. Ook niet toen ik het heel lief vroeg.
Maar het was zomer en mijn washart huilde, de was móest naar buiten. Het internet op dus voor zo’n spuuglelijke droogmolen. Elke keer wanneer ik denk ‘even’ iets nieuws aan te schaffen, word ik bedolven onder onzinnige nieuwigheidjes en ontelbare soorten om uit te kiezen. Mijn wensenlijstje is klein; gewoon zo’n paraplu-model, liefst voor een paar tientjes, aan een touwtje trekken en klaar. Nou ja, en in een beetje neutrale kleur het liefst. De zwarte modellen lijken me zo zichtbaar goor worden, een roze komt er bij mijn lief niet in. Oh ja, en een beetje een betrouwbaar merk waarvan je weet dat het al een tijdje meegaat.
Ik google op Brabantia en zak weg in mogelijkheden en keuzestress. Hoeveel meter (UV-bestendige antislip, aanspanbare) lijn wil ik? Slogans als ‘top voor jou én de planeet’ gatver, daar trap ik niet in. Hoezo top voor de planeet? Is ie van verpulverde houtsnippers gemaakt ofzo? ‘Milieuvriendelijk’ kom ik ook tegen. Nee niet de molen maar de verpakking. Want die is kleiner dus is er minder materiaal nodig. Ik snap ‘m: zelf meer in elkaar zetten dus want anders past ie niet in het doosje. Hoeveel armen? Laat ik nou denken dat dit er altijd vier waren. Tis inderdaad wel fijn als er een grondanker bijzit, anders moet je die toch weer apart kopen. Nou ja, als ik de prijs van een molen en apart grondanker vergelijk, kom je toch op hetzelfde uit.
Ik neig naar de Brabantia Topspinner (‘Designed for living’), ondanks dat de ‘Lift-o-matic esthetisch gezien erg goed scoort door de lichte kleur en het glinsterende materiaal’. Hou op joh, wie wil er nou een glitter droogmolen?! Er zijn gewoon tekstschrijvers die serieus dat soort info aanleveren en het wordt nog ingezet ook! De Topspinner heeft een soepele draai, er kunnen kleerhangers aan de uiteinden en zou lekker stevig staan. Ik bestel ‘m en een dag later wordt ie al bezorgd.
Maar de loods is gesloopt en overal staan spullen. Op de plek waar ooit mijn fijne waslijnen waren staat nu een boottrailer, helemaal ingebouwd tussen bouwmaterialen. Het is bloedmooi weer, de wasmand puilt uit en ik weet niet waar we de molen gaan zetten. Omdat een definitieve plek nu niet bepaald kan worden, zetten we hem zolang in een parasolvoet. Jee, hij zoeft inderdaad makkelijk open zeg, wat een jofel ding. Binnen no-time heb ik er twee wassen aangehangen om er na tien minuten achter te komen dat dit niet handig was. Het gewicht van ons dekbedovertrek aan één kant was te zwaar waardoor hij nu is omgewaaid.
Ik zet ‘m weer rechtop en verspreid het wasgoed om hem in evenwicht te krijgen. Als ik me omgedraaid heb ligt ie weer om. Zucht. Gelukkig hebben we nog 25-kilozakken zand over en sjouwen er twee van op de voet. We zullen het kreng leren. Een van de armen is, zien we later, op twee plaatsen ontwricht door de klap. Maar dan moet je wel heel goed kijken en volgens mij is er niemand echt geïnteresseerd in de details van onze molen. Snel de hele handel wegwassen, zodat de bouwmannen over een paar dagen niet met hun hoofd in ons ondergoed hoeven staan.