Ik vind het ontzettend mutsig om toe te geven, maar ik ben gek op de was. De rest van het huishouden moet nou eenmaal gebeuren, maar de was is fijn. Alleen al het feit dat je het in een apparaat kunt kieperen en dat het er schoon uitkomt. Hoe goed is dat! Ik kan me de verhalen van mijn oma nog herinneren; maandag wasdag. Dat arme mens was de hele dag bezig met een wasbord,…
Een vriend van mijn vader tipte hem dat er een groot blok marmer te koop was. Niet zomaar een steentje, maar een blok van meer dan een meter lang en bijna zo hoog. En niet voor een pak geld, maar voor het vriendenprijsje van ik meen vijftig euro. Het hoefde alleen maar te worden opgehaald in Hoorn. En dat was wel een struikelblokje. Want zo’n gevaarte mik je niet achterop je fiets en je auto…
In onze familie gebruiken we veel woorden die eigenlijk niet bestaan. Omdat we dat woord zo uitspraken als kind en het zo grappig was. Of omdat we domweg niet beter wisten. Zo zong ik op de kleuterschool altijd uit volle borst het liedje over de poesjes; “Met pootjes zo zacht als gluweel!” Wist ik veel wat fluweel was. Tot op de dag van vandaag wordt erom gelachen. Mijn broer kon het woord sandalen niet zeggen,…
Achter onze diepe tuin ligt een slootje. En aan dat slootje staan een paar huizenblokken. In het hoekhuis zijn nieuwe mensen komen wonen en er werd flink verbouwd. Tussen onze struiken door hadden we prachtig zicht op pallets bouwmaterialen, witte stofwolken, gierende machines en schreeuwende bouwvakkers. Ze lieten er geen gras over groeien. Over de opknapwerkzaamheden bedoel ik, in de tuin stond het metershoog. Het uitzicht op de Dixi vond ik het geinigst. Zou zelfs…