Het is een onderwerp dat je niet direct aansnijdt. Ik heb er eigenlijk ook geen behoefte aan om de verhalen van anderen aan te horen. Waarom begin je er zelf dan over, zou je je afvragen. Dat komt, ik ben er eigenlijk best een beetje trots op; ik kan heel snel poepen. Maar waarom is dit zo’n gênant onderwerp? Iedereen doet het maar niemand heeft het erover. Van vreemden en vage kennissen hoef ik er ook niets over te weten. Maar zo af en toe wat kleine toelichting van een vriend of collega, ach, dat is toch niet zo erg? Van mijn naasten zit ik er helemaal niet mee. Praat over alles wat je dwars zit. Letterlijk en figuurlijk. Als je geen zin hebt in mijn praatje over poep, skip deze dan even.
Maar hoe ik erop kwam, ja, ik kan inderdaad snel poepen. Niet dat dit een uitmuntende prestatie is waar lang op geoefend is, maar het is wel handig. Een aanrader eigenlijk. Ik kan het iedereen aanbevelen. Waarom? De voordelen zijn eindeloos. Een kleine opsomming;
- Een toiletbezoek is een vervelende onderbreking van je activiteiten. Hoe lekker is het als je er snel mee klaar bent? Dan kun je weer door met waarmee je bezig was.
- Mensen missen je niet. Dus niemand zal denken: ‘die zit zeker te poepen’.
- Omdat je (en je uitwerpsel) snel vertrokken bent, blijft de geur veel minder hangen dan als je eindeloos zit. Fijn voor degene die na jou komt!
- Mocht je toch een keer een verschrikkelijke lucht achterlaten, zul je altijd zien dat er iemand stond te wachten om ook naar het toilet te gaan. Je kunt dan met droge ogen verkondigen; “nou, ik weet niet wie er vóór mij geweest is hoor, maar het ruikt echt verschrikkelijk!” Niemand zal vermoeden dat het mijn lucht is, ik was immers zó snel klaar…….
- Helaas ben je niet altijd in de gelegenheid om naar je eigen toilet te gaan. Omdat vreemde toiletten minder fris zijn als bij ons thuis, is het heerlijk als je daar weinig tijd hoeft door te brengen. Het kan soms niet anders, dus dit biedt uitkomst. Uitpakken en wegwezen!
Ik begrijp dan ook weinig van mensen die uren kunnen doorbrengen op de pot. Er is niets aan op die pot! Ik kom wel eens een puzzelboek bij iemand tegen, een krant, of zelfs een hele stapel tijdschriften. Verschrikkelijk! Hoezo?! Je hebt er geen tafel om op te schrijven/leunen. Er koffie drinken is niet gepast, en daarbij, waar laat je je mok? Het wastafeltje, als die er al is, is te klein. Ik vind het er, als het niet bij mij zelf thuis is, altijd vies. De tijdsduur dat je genoodzaakt bent om boven iemand anders remspoor te moeten bivakkeren, wil je toch tot een minimum beperken?! En het belangrijkste van alles; je krijgt kouwe billen als je lang met je broek naar beneden zit/staat/hangt!
Poepen is in ons gezin niet gênant. Nee, alleen als iemand diarree heeft of ander ongemak, vragen wij om privacy. Maar in alle andere reguliere gevallen gaan we elkaar niet uit de weg. Als we gezellig aan het kletsen zijn en er moet gepoept worden? Laat de deur openstaan en je kunt gewoon doorpraten. Je vertrekt vanzelf als het ondragelijk wordt. Ik hoor als argument dan wel eens; ‘maar ik kan niet zo snel als jij!’ Gouden tip? Wacht nog even met gaan. Als je niet kunt, dan hoef je niet nodig genoeg. Probeer het maar eens. En gooi de gêne overboord. Het lucht op.