Door zijn imposante lengte trekt hij nou eenmaal altijd mijn aandacht; onze burgemeester. We scharrelden beiden en toch afzonderlijk onze boodschapjes bij elkaar op een ijskoude maar zonnige zaterdagmorgen. Ondanks dat ik nooit opkijk tegen mensen met een bepaalde status, ben ik dol op onze burgemeester. Het zal de Hollandse nuchterheid wel zijn; ‘hij is zo lekker gewoon gebleven’. Die man is dagelijks bij nacht en ontij actief in de weer en op pad voor…
Opstaan in de donkere wintertijd blijft een kwelling. Na de eerste snooze om 06.10 uur, kom ik er op goede werkdagen om 06.18 uur uit. Als het die avond ervoor weer té gezellig was, snooze ik een keer extra zodat het echt rennen is tegen half zeven. Lang leve het snoozen. Laat ik nou denken dat het alleen in ons huis verheven is tot werkwoord, maar ik lees op internet dat dit landelijk al lang…
Mijn halfjaarlijkse tandartscontrole staat op de agenda en eraan voorafgaand fatsoeneert de mondhygiëniste de boel zodat ik fatsoenlijk voor de dag kom. Het is fijn dat deze twee expertises onder één dak zitten waardoor ik alleen een kamer hoef op te schuiven. De spanning die ik vroeger had wanneer ik naar de tandarts moest is gelukkig verleden tijd. Het scheelt ook dat, wanneer er iets aan de hand is, je altijd een nieuwe afspraak moet…
In de tuin van mijn bonus-schoonvader was ik verbaasd over het aantal groene afvalbakken die hij overal had staan. Vroeger dacht ik dat dit een ‘Kliko’ heette, pas later wist ik dat dit een merknaam was voor een verrijdbare afvalcontainer. Die dingen bedoel ik dus. Ik begreep waarom het er zoveel waren: de tuin was groot en na een keer snoeien zouden ze vast allemaal vol zitten. Alleen hoe ze er gekomen waren, dat raadsel…