Ondanks dat het bijna augustus is, was de zomer ver te zoeken in Nederland. Op een paar mooie dagen na stormt het of komt de regen met bakken naar beneden. Ineens is het snikheet of zomaar weer steenkoud. In onze slaapkamer wisselen het laken en het fleecedekentje elkaar af. Plafondventilator aan, diep in de nacht weer uit, gek word ik ervan.
Hoe welkom was dus deze heerlijke hete zomerdag vorige week zaterdag. Dertig graden, weekend en nauwelijks wind. Eindelijk konden we varen met ons bootje. Nu moet ik daarbij vermelden dat het altijd even duurt voordat we daadwerkelijk vertrokken zijn. Ontwaken, douchen, honden uitlaten, het koffieritueel en brunch…….vóór de middag komen wij geen deur uit. Daarbij kwam nog dat we een speciale diesel moesten tanken voor de boot én ik nog langs de fietsenmaker moest. Als ik dat laatste zou skippen zou ik komende week weer alleen met de auto richting werk kunnen, net nu het eindelijk mooi weer dreigt te worden. Moeders belde en had wel zin om mee te gaan. Nou ja, en als je dan toch die kant op moet voor diesel, dan konden we haar wel even ophalen.
Op de één of andere manier is het bij mijn lief en mij vaste prik in de auto: als we aan het kletsen zijn vergeten we de route. Zo reden we dus voorbij de straat van mijn moeder. Keren of terugrijden gaat daar niet en toen ik haar belde nam ze niet op. Twee straten verderop parkeren dan maar en naar haar toelopen om op te halen. We waren compleet en konden richting tankstation. Dat deze onbemand was, was wat onhandig omdat ik contant geld bij me had gestoken. Moeders bood uitkomst. Zij pinde en ik betaalde haar contant terug. Ik werd afgezet bij de fietsenwinkel zodat ik naar huis kon fietsen en we elkaar daar weer zouden treffen.
Het was inmiddels voorbij het middaguur en we hadden geen tijd te verliezen. Toen we de voordeur achter ons dichttrokken, bedacht ik me dat de tassen en koelbox nog in de woonkamer stonden. Snel terug en richting haventje waar natuurlijk geen parkeerplek meer was. De zon brandde inmiddels flink. Ik sjouwde de spullen richting boot, mijn lief zocht de minst ellendige illegale plek voor de auto en moeders verdween nog even richting sanitair. Zouden we nu de diesel in de boot gieten of onderweg? Het was zó snikheet, dat we alle tassen, de box en jerrycan in de boot zetten en vertrokken. Eerst varen!
Wat is het toch heerlijk met mooi weer op het water. Het leek wel of heel Zaanstad de Zaan had opgezocht. Alles wat kon varen scheurde, peddelde, planeerde of tufte vandaag voorbij. Van stoomboot tot opblaasboot en alles ertussenin. Met als gelijkenis dat op haast alle vaartuigen manlief het ding bestuurde en je voorin alleen schaars geklede dames of enkel benen zag liggen. Mijn lief wilde een glaasje inschenken maar trof in het kastje een grote plas kleverige smurrie. Het pompje handzeep was door de warmte gaan uitzetten en lekken. Eerst aan de schoonmaak dus.
Aangekomen op ‘ons eiland’ gingen moeders en ik snel te water. Mijn lief scharrelde nog wat op de boot en slaakte ineens een geschrokken kreet. Nadat ze de dieseldop had losgemaakt, had ze wat vuil weggeveegd met een propje keukenrol. Op zich nog heel knap hoe precies dat propje in het gat van de dieseltoevoer viel. Te diep, te donker, een te smalle pijp, niet meer te pakken. Blij dat ik het niet op mijn geweten had sloeg de ontspannen stemming gelijk om. In de tank zat te weinig diesel om mee terug te varen. We hadden het spul bij ons, maar als we dat erin zouden gooien zou de prop in de tank komen en de boel verstoppen. Gatverdamme wat nu?!
Een stevig lang stuk ijzerdraad zou soelaas bieden, haakje eraan buigen en hengelen, maar dat hadden we natuurlijk niet mee. Wel ander gereedschap. De slang moest losgekoppeld worden en doorgespoeld. Maar niet met water, want dat zou zich vermengen met de brandstof. Ook past er geen emmer onder de pijp omdat deze plat over de vloer loopt. En waar was trouwens de trechter? Die bleken we niet mee te hebben. Zucht. Mijn lief vroeg me even te stoppen met vragen afvuren, er moest namelijk een list verzonnen worden. Ondertussen lag ze op haar knieën de slang los te schroeven. Jammer dat ze hem eerder zo mooi strak gemonteerd had, want hij zat muurvast. Na lang wrikken, wroeten en uiteindelijk een stuk afgesneden te hebben, kon hij los getrokken worden.
Ik zou een toetertje kunnen vouwen van het zojuist leeggegeten doosje kaasvlinders? Dat zou moeten lukken om als trechter te fungeren, maar karton verzadigt natuurlijk wel snel. Drie stellen hersenen zuchtten en kraakten. De lege sinas fles! Het mes ging erin en hij werd halverwege doorgesneden. Top trechter! Nu nog het doorspoel probleem.
Hadden we maar een zeefje ofzo. Geen panty? Wat denk je zelf, dat ik nylons aan boord heb? Een lapje? Een gaasje uit de verbandtrommel! Saampies inspecteerden we het assortiment en knipten een flink stuk van een steriel rolletje. Ik spande dit over de aansluitpijp en hield het vast, mijn lief wrikte de slang er weer op. Snel vastschroeven en de diesel door onze sinas-trechter gieten.
Het ging geweldig. Toen de jerrycan leeggegoten was, weer de dieselslang losgemaakt. Het keukenrolpropje was keurig tegen het steriele gaasje aan gegleden en konden we nu weggooien. Opgelucht haalden we adem. Mijn moeder plonsde voor de tweede keer (met gehoorapparaat nog in) te water en wij erachteraan. Kinderen gingen joelend van de glijbaan. Een paar meter verderop stond een meneer ook in het water, met een biertje in zijn hand. Wat balen wij altijd van die rot klussen, maar wat geeft het elke keer weer voldoening als iets toch weer lukt. We proostten op de goede afloop met een wijntje.