Alledaags

Brillengigant

Zolang ik me kan heugen kosten brillen veel geld. Niet alleen omdat je na een tijdje het montuur spuugzat bent, maar ook omdat je zicht ongemerkt langzaamaan steeds een beetje minder wordt. Het gaat meestal samen; op het moment dat je wel een ander modelletje wil, merk je dat je minder lekker kijkt dan eerder. Als je in de houding van een schildpad met nekklachten achter je beeldscherm zit, weet je hoe laat het is. De kosten voor een nieuwe bril zorgen er regelmatig voor dat wij de aanschaf nog even uitstellen.

Bij mijn lief is er een ander bijkomend nadeel; ze klust met haar bril op. En dat is logisch, aangezien je anders niet kunt zien waar je schildert of boort. Ik pest haar er altijd mee dat er meer verf op haarzelf zit dan op het te schilderen object. Op elke bril die ik me kan herinneren zit wel een klodder verf. Latex is nog te verwijderen maar bij Epoxy of twee componentenlijm is het een ander verhaal. Tijdens het klussen merk je niet als het erop komt. En als je je bril afzet zie je het niet. Het enige goedje waarmee je verf van je bril kunt verwijderen in aceton, maar dan help je binnen een seconde je bril om zeep. Helaas kom je hier pas achter als het al gebeurd is. Op de bril van mijn vader zat ooit geen kleur meer op de plek waar gepoetst was, bij mijn lief was de glans ineens weg. Dat bevordert niet de sfeer in huis.

Mijn lief had daarom bedacht dat het handig zou zijn om een ‘werkbril’ aan te schaffen. En dan het liefst eentje die niet zo duur zou zijn. Een familielid tipte ‘waarom ga je niet naar de brillengigant, daar kost een nieuwe bril maar een fractie van die van jou!’ Hij kwam er al jaren en altijd naar volle tevredenheid. We gokten het erop. Bij binnenkomst viel het me gelijk al op hoe druk het hier was. Het maken van een afspraak vooraf was niet nodig. Een snelle snuiter had binnen een mum van tijd de ogen van mijn lief gemeten. Wat gek, bij onze eigen opticien duurt dit altijd veel langer. De bellen hadden toen al moeten gaan rinkelen. Misschien verblind door de vriendelijke prijsjes begon het passen. Bij onze opticien geef je door wat je zoekt waarna zij op zoek gaan in kasten en lades. Hier moest je je eigen gang gaan. Ik begreep gelijk de hectiek; alle aanwezigen in het pand moesten de 2863 aanwezige modellen opzetten om te zien of het wat was.  Wat een gedoe.

Een vrolijk bebrild zaterdaghulpje dartelde tussen de klanten door en vertelde aan iedereen hoe leuk het zojuist opgezette modelletje stond. De muziek stond te hard en het was er heet. Maar dat kwam misschien ook door het bloedige zoeken. Kon ze ons misschien ergens mee helpen? Nou graag, een werkbril voor mijn lief die niet zo’n groot hoofd heeft. Een paar wanstaltige modellen werden aangewezen en ook nu weer vond zij alles geweldig staan. We bedankten haar vriendelijk voor haar hulp en gaven aan dat we ons wel redden. Hier hadden we niks aan.

Uiteindelijk vonden we toch iets dat leuk stond. Nu alleen nog even de glazen bestellen en dan waren we verlost van deze ellende. Hard glas of wat zachter, ontspiegeld of niet, elke gekozen optie was duurder dan de prijs die vooraf beloofd werd. Mijn lief vond dat geldklopperij en besloot voor het eenvoudigste te gaan. Per slot van rekening gingen we voor een goedkope bril dus wilden we die ook. Het meisje noteerde de bestelling en we werden gebeld als de bril klaar was.

Toegegeven; hij stond leuk! Maar vanaf dag één klaagde mijn lief steen en been. Hij zat niet lekker en schitterde zo. Natuurlijk konden ze iets doen het draagcomfort. Behendig en resoluut boog het kind aan de poten en scharnieren. Was dit de standaard werkwijze? Dat hadden wij thuis ook wel gered. De schittering tijdens het kijken, nee, daar kon ze niets aan doen. Dan had je toch echt ontspiegeld glas moeten nemen.

Lang verhaal kort; we zijn nooit meer naar de brillengigant gegaan. Dan maar een paar honderd euro extra, maar liever wat meer kijkgenot en draagcomfort. En ook graag een vakkundige meting, lekker met een verse cappuccino erbij en een optometrist die gewoon weet welke glazen je moet hebben. Waar ze, als het moet duizend keer je bril opwarmen en bijbuigen, je nieuwe glazen krijgt als de gekozen niet goed blijken en waar ze eerlijk zeggen wanneer een model geen porem is. We zijn vast verwende apen maar de brillengigant kostte niets maar was ook niets.