Het was een doodnormale donderdagmorgen, toen ik in de auto op weg was naar mijn werk. Comfortabel met het kacheltje aan en 538 op de radio. Toen Edwin Evers ermee stopte heb ik lang niet meer geluisterd omdat ik zeker wist dat het nooit meer zo leuk kon worden. Inmiddels betrap ik mezelf erop dat ik minstens elke ochtend wel weer een keer hard lachend in de auto zit. De opvolgers van Edwin zijn ook…
Het is alweer jaren geleden maar soms denk ik er nog wel eens aan. De bloedhete dag dat mijn lief en ik naar het strand zouden gaan. We waren vroeg opgestaan en hadden er zin in. Ergens naartoe met de auto voelt vaak als een soort schoolreisje. Als we vroeg vertrekken ontbijten we altijd in de auto dus nemen we broodjes en drinken mee voor onderweg. Zodra we de straat uit zijn is het begonnen.…
Waar ik me vroeger als kind alleen om mijn poppenkinderen bekommerde, zo wist ons kind toen hij vier was al te vertellen wat voor auto hij later ging kopen. Een roze. Nu hij vijftien is heeft hij een soort lichte keuzestress; gaat hij sparen voor een scooter of toch gelijk voor de auto? Geloof dat ie nu niet meer roze moet worden, jammer. Enorm grappig dat er alleen wordt nagedacht over de aanschaf. Dat er…
Het was oorlog in 1942, toen mijn oma Co in verwachting was. Ze heette eigenlijk Jacoba maar zo noemde niemand haar. Toen mijn vader eind november dat jaar gezond ter wereld kwam, huilde oma Co omdat het een jongen was. De wetenschap dat hij later ook zou moeten vechten als er oorlog was, was levensgroot aanwezig. En de oorlog had er ook in Nederland goed ingehakt. Mijn opa en oma hadden nauwelijks te eten en…