Dat ik in maart pas schreef over mijn teenoperatie die in oktober plaatsvond, is niet zonder reden. Voorafgaand aan de ingreep was het druk geweest en wilde ik nog van alles regelen. De wetenschap dat ik eerst moest herstellen van de ingreep stemde me gerust, want dit gaf tijd om bij te tanken. Even geen werk, 6 weken niet autorijden, geen acties, bijslapen en bijkomen. Dan kon ik er daarna vast weer tegenaan. Het liep…
Het klinkt gezellig maar zo voelt het niet: mijn ‘curly to’, oftewel gekrulde kleine teen. Al twee jaar kwelt hij me tijdens het lopen en vandaag wordt ik eraan geopereerd. Er zal een stukje bot verwijderd worden en er komt een metaaldraad in om ‘m recht te houden. Die mag er na vier weken uit. In de tussentijd is fietsen of autorijden uit den boze.In de wachtkamer van de polikliniek zit een gezellig stel uit…
Woensdag: Ik heb een afspraak bij een orthopeed en hij vraagt wanneer ik geopereerd wil worden. Nou, gister? Lachend raadpleegt hij de agenda en zegt dat er over zes dagen iemand is uitgevallen, komende dinsdag. Wil ik dat? Gek hoe blij je kunt zijn met iets wat toch vervelend is. Maar inmiddels heb ik al twee jaar last van die ellendige kleine teen die steeds krommer is gaan staan. Charmante schoenen liggen stof te happen…
Sinterklaas is weer in het land en was deze ochtend uitgenodigd door onze personeelsvereniging op kantoor. Voor de collega’s een kleine moeite; ze klikken vooraf online aan welk cadeautje hun spruitje wenst en worden op de ochtend zelf gezamenlijk twee uurtjes geëntertaind in de publiekshal. Dat dit kinderfeestje vooraf nogal wat voeten in aarde heeft is zacht uitgedrukt. De vereniging moet vergaderen, een datum prikken, de feestruimte reserveren (inclusief beveiliging) en een uitnodiging de deur…